Sny, spirale i pomarańcze, czyli o Równonocy Wiosennej

Dziś śniła mi się Dziewczynka śpiewająca i tańcząca, której piosenka – gdy się wsłuchałam – ukazywała nieznaną mi dotąd perspektywę patrzenia na podwójną spiralę, choć oczywiście nie była taka poważna ;) Zapamiętałam tylko hasło: „Tańczę jak pomarańcza” i ubraną na pomarańczowo dziewczynkę wirującą jak bąk, coraz szybciej – wtedy stawała się prawie biała, po czym znów coraz wolniej. We śnie zrozumiałam, że chodzi o taniec podobny do skórki pomarańczowej, zdjętej w spiralny sposób. Na początku kółka są małe, potem coraz większe, dochodzimy do pełni, po czym kółka stają się coraz mniejsze, aż ustają – zatrzymujemy się w samym Centrum. Uderzyło mnie, że ten taniec derwiszowy odzwierciedla obraz podwójnej spirali, a co jeszcze ciekawsze, że podwójna spirala jest obrazem sferycznej kuli, a więc też jest też obrazem naszej Ziemi. Tańcząc obracając się wokół własnej osi, zmieniając tempo, tworzę w przestrzeni obraz Ziemi. Nie zaskakuje więc, że spirala była od prawieków symbolem Ziemi! :)

Tak więc Podwójna Spirala to obraz kuli ziemskiej, a jednocześnie symbol koła życia i śmierci, rodzenia się i przemijania okazującego jak te dwa aspekty trwałą w odwiecznej równowadze nie mogąc bez siebie istnieć. Co więcej Podwójna Spirala to symbol Równonocy, która zbliża się wielkimi krokami. Światło i Ciemność znajdą się w tym dniu w idealnej równowadze. Potem zacznie zwyciężać Światło, dlatego  jest to czas zaklinania wzrostu, zasiewania ziaren, a także topienia Marzanny,  która symbolizuje okres Ciemności. Mimo, że jak widać Światło w naszej kulturze jest wyraźnie preferowane warto uwzględnić ten czas równowagi do tego by uszanować i uczcić oba bieguny. By dać Ciemności to co należy do Ciemności – nasze lęki, smutki, naszą przeszłość i zranienia, a Światłości ofiarować to co świetliste – nasze marzenia, plany, intencje. Połączmy oba bieguny radosnym tańcem, ciszmy się z tej chwili zawieszonej pomiędzy przeszłością a przyszłością, pomiędzy zimą a wiosną, czasem Cienia i czasem Światła. W tej szczególnej chwili zdarzają się cuda,  spływa inspiracja, pogodzenie wewnętrznych przeciwieństw, spotkanie między kobiecością a męskością, a nawet podobno  jaja stają ;)

Astrologicznie moment Równonocy to wejście Słońca do znaku Barana, co jest inicjacją nowego cyklu, czyli Astrologicznym Nowym Rokiem :) Jest to też astronomiczny początek wiosny.  Piękny czas na celebracje i na rytuały. Uszanujmy naszą wewnętrzną zimę i powitajmy  wewnętrzną i zewnętrzną wiosnę! :)

O Podwójnej Spirali, także w postaci świecy więcej pisałam tutaj

Przeczytaj  tekst o zasadach kopiowania, zanim wykorzystasz ten materiał.


ZOBACZ TAKŻE:

• Astrologiczny teatr wewnętrznych postaci - jak działają na nas planety, a raczej jak my działamy planetami ;)

• Znaczenie Księżyca w naszym życiu - wpływ cykli Księżyca i psychologia księżycowa

• Astrogenealogia, czyli rozmowa z przodkami - jakie jest znaczenie duchowe poszukiwań genealogicznych i jak wspiera je wiedza astrologiczna

• W hołdzie Uranosowi i Gai - o tym jak mylimy porządki i o tym co poza "szkiełkiem i okiem"

•  Czym jest dla mnie astrologia? - spojrzenie mistyczno-psychologiczne ;) 

Zwierzęta Mocy: Pszczoła

 Ten artykuł jest częścią serii o Zwierzętach Mocy, która powstaje na stronie Świece Moonset

Pszczoły uczą jak łączyć pracę i czerpanie „miodu” z życia. Nie biegają jak mrówki, ale też się nie lenią. Są symbolem pracowitości i umiejętności współpracy. Wraz z siostrami budują złote królestwo miodem spływające, ich wspólny dom. Pszczoła jako zwierzę mocy zadaje pytanie o owoce Twojej pracy i o jej cel. Dokąd prowadzi Cię Twoja praca? Czy twoje działania przynoszą rzeczywisty efekt? Czy w twoim życiu jest miejsce na twórczość? Czy robisz wszystko by spełnić swoje marzenia?
 
Pszczoły dziś są symbolem zbawczej równowagi między wyścigiem szczurów, a lenistwem i biernością. Pokazują codzienną, spokojną pracę na rzecz całej społeczności, a jednocześnie otwierają bramę do przyjemności, obfitości i radości życia symbolizowane przez miód i kwitnące kwiaty. Świat jest pełen kwiatów o tak różnorodnym nektarze. Wystarczy sięgnąć… i przemienić go w miód. Pszczoła uczy jak pracować z radością i jak korzystać z owoców swej pracy.

Czym jest dla mnie astrologia?

Artykuł został opublikowany w  kwartalniku "Trygon" nr 2-3(15-16)/2012, wydawanym przez Polskie Stowarzyszenie Astrologiczne pod tytułem "Moja dusza pochodzi z gwiazd"

Jestem córką Ziemi, moje ciało jest cząstką Ziemi, lecz moja dusza pochodzi z gwiazd. Astrologia, podobnie jak my wszyscy, powstała z połączenia tego co ziemskie z tym co niebiańskie – jest wiedzą o podróżach planet widzianych z perspektywy Ziemi i analizowanych pod kątem tego, co oznaczają one dla istot ziemskich. Ojciec Niebo wyznacza czas i charakter zdarzeń, Matka Ziemia daje dla nich przestrzeń, by się zadziały. Astrologia jest wiedzą, która pozwala to zrozumieć. Astrolog jest więc pośrednikiem, który utrzymuje kontakt zarówno z tym, „co na górze”, jak i tym, „co na dole”. Patrząc w niebo dostrzega znaczenie planetarnych konstelacji, śledzi cykle i wszystko to, co astrologowie kochają śledzić. Patrząc na Ziemię, astrolog zauważy konkretne warunki w jakich zamanifestować się mogą prawa kosmosu, żywych ludzi z ich problemami i potrzebami, świat nie mniej złożony i nie mniej fascynujący niż kalejdoskop Nieba. Jest jeszcze trzeci kierunek, gdzie warto czasem spojrzeć – w głąb siebie :) To tutaj prawa kosmosu i ciało z Ziemi stają się jednym.  

Astrologia to światło świadomości oświetlające odwieczny rytm natury i Kosmosu. Dzięki jej znajomości to, co dotychczas było odruchowe, nawykowe, „przypadkowe”, staje się intencjonalne, świadome i posiadające głębszy sens. Światło astrologicznej świadomości  jest jak reflektor wyławiający na scenie życia i w głębi naszej osobowości kolejnych aktorów. Dzięki niemu możemy wyróżnić z potoku wewnętrznego monologu, uczuć i doświadczeń poszczególne głosy, a nawet zobaczyć kto/co za nimi stoi. Świat, także ten wewnętrzny, staje się sceną, na której możemy podziwiać fascynujący spektakl. Wewnętrzne rozdarcie staje się konfliktem między postaciami grającymi swoje role. Świadomość pozwala nam na zrozumienie, że nawet jeżeli łatwiej nam się identyfikować z jedną z postaci, to wszystkie one mają swoje miejsce w spektaklu i jako reżyserzy swojego życia możemy tylko dbać o to by każdy z aktorów mógł wyrazić swoja rolę najpełniej, by wzniósł się na wyżyny swojej sztuki, zamiast kopać po kostkach innych aktorów i walczyć o to, kto będzie miał do wypowiedzenia więcej linijek tekstu.

Czy sztuka i jej zakończenie jest czymś danym z góry, czy też w dużej mierze zależy od nas? Myślę, że prawda jak zwykle leży po środku. Po środku między Ziemią a Niebem, między Kosmicznym Prawem a ziemskimi warunkami, między boskim planem, czy bardziej psychologicznie – głównym skryptem życiowym, a ludzką wolną wolą. Człowiek bowiem jest istotą, która potrafi modyfikować skrypty, ale tylko wtedy, gdy od nich nie ucieka, gdy je dostrzega,  uznaje i  rozumie ich celowość. Dopiero z tego miejsca można zacząć wprowadzać prawdziwą zmianę, poszukując lepszych rozwiązań, dróg do pełniejszej realizacji potencjału, sposobów na to by zamiast walczyć z Przeznaczeniem i z samym sobą, znaleźć najwyższą z dróg realizacji siebie.

Kiedy pracuję z człowiekiem astrologia staje się punktem odniesienia, oknem do innego wymiaru, gdzie to co pojawia się w doświadczeniu widać z szerszej perspektywy, jako część większej całości. Astrologia jest więc dla mnie także ważnym narzędziem w pracy z ludźmi i odpowiednio stosowana może mieć działanie terapeutyczne. Pozwala lepiej zrozumieć siebie, zaakceptować wewnętrzne sprzeczności , rzucić światło świadomości na to co niezrozumiałe i wymykające się kontroli.  Wbrew obiegowym opiniom astrologia pozwala na zrozumienie, że jesteśmy dużo bardziej skomplikowanymi, barwnymi i wielowymiarowymi istotami niż nam się wydawało, kiedy chcieliśmy siebie wtłoczyć w ramy jakiejś jednej spójnej tożsamości. Jesteśmy jak niebo pełne gwiazd i kiedy wydaje nam się, że wszystkie gwiazdy już poznaliśmy, zamknęliśmy w granicach gwiazdozbiorów i policzyliśmy…. dostajemy do ręki teleskop! Nieskończona głębia nieba odpowiada nieskończonej głębi w nas. Astrologia,  która pozwala odnaleźć w klucz do tej głębi i drogę wśród jej labiryntu jest po prostu cudem!

Przeczytaj  tekst o zasadach kopiowania, zanim wykorzystasz ten materiał.


ZOBACZ TAKŻE:

• Astrologiczny teatr wewnętrznych postaci - jak działają na nas planety, a raczej jak my działamy planetami ;)

• Znaczenie Księżyca w naszym życiu - wpływ cykli Księżyca i psychologia księżycowa

• Astrogenealogia, czyli rozmowa z przodkami - jakie jest znaczenie duchowe poszukiwań genealogicznych i jak wspiera je wiedza astrologiczna

• W hołdzie Uranosowi i Gai - o tym jak mylimy porządki i o tym co poza "szkiełkiem i okiem"

Chcesz dostawać informację o księżycu w znakach, o pełniach i nowiach i innych astro - wydarzeniach z wyprzedzeniem? Zapisz się do darmowego cotygodniowego newslettera!

Zapisy pod linkiem: https://tinyletter.com/Moonset